تحلیل علل آسیب‌پذیری سلامت زنان در بلایا و ارائه راهبردهایی برای کاهش آن: یک مطالعه کیفی

مقدمه: زنان از جمله گروه‌های آسیب پذیر در برابر بحران‌ها و بلایا به شمار می‌آیند. هدف از انجام این پژوهش شناسایی و تحلیل علل موجد این آسیب‌پذیری و ارائه راهکارهایی برای پیشگیری یا به حداقل رساندن آسیب‌های وارده به سلامت زنان بوده است. روش‌ها: این مطالعه در دو بخش مروری و کیفی(بحث گروهی متمرکز) انجام شده است. بدین منظور از حضور صاحب نظران و دست اندرکاران علمی اجرایی مدیریت بحران کشور در نشست‌های کمیسیون نقش بانوان در مدیریت بحران در اولین همایش سراسری مدیران بحران بهره گرفته شد. یافته‌ها: حضور کمرنگ زنان، به خصوص در سازمان‌های دولتی مسئول، عدم وجود ارزیابی مدون در خصوص نیازهای زنان، وجود خلاء‌های قانونی، عدم تخصیص اعتبار به امور مربوط به بانوان در مدیریت بحران، عدم حضور یا حضور کمرنگ مدیران و کارشناسان زن در حیطه مدیریت بحران، اعزام امدادگران مرد به مناطق آسیب دیده و عدم حضور بانوان در تیم‌های اعزامی و نبود مراکز تخصصی آموزشی برای بانوان امدادگر از یافته‌های این پژوهش به شمار می‌آیند. نتیجه گیری: تقویت آموزش همگانی با تأکید بر آموزش بانوان، فعال کردن شبکه‌های ارتباطی بانوان، تقویت مهارت‌های عملی بانوان برای مواجهه با بلایا، ایجاد و تقویت سازمان‌های غیردولتی بانوان با هدف پیشگیری و مقابله با بحران‌ها، تقویت حضور بانوان در رده‌های مدیریتی سازمان‌های مسئول در مقابله با بلایا، تدوین قوانین حمایتی از بانوان، انجام پژوهش‌های مرتبط و ارائه نتایج آن به مسئولین برای بهره برداری در برنامه‌های مقابله با بحران، اختصاص سهمیه به بانوان برای استخدام در سازمان‌های مرتبط، تعریف حداقل یک جایگاه به عنوان مسئول امور بانوان در رده‌های ستادی و تیم‌های اعزامی به مراکز دستخوش بحران و تربیت نیروی انسانی آموزش دیده در حیطه‌های مرتبط به امور بانوان به ویژه بهداشت باروری در مدیریت بحران از جمله راهبردهایی است که اتخاذ آن، کاهش این آسیب‌پذیری را در پی خواهد داشت.